بسم الله الرحمن الرحیم الذی قامت بامره سماوات والارضین
بنده نیز اهل هیچ فرقه یا گروهی نیستم و قصد دفاع از هیچکدام را ندارم لیکن از جهت اخلاقی چند نکته را به سمع شما می رسانم ان شاالله بتوانیم با ارسال ها و تاپیک هایمان هم از لحاظ امر به معروف و نهی از منکر هم از لحاظ پر بارتر کردن مطالب این سایت بیش از پیش کوشا باشیم..
1. در مباحثات نکته ای که باید در نظر بگیرید یکی این است که هر مطلبی که بیان میشود با برهان باشد و نباید فقط ذکر آیه یا حدیث بپردازید آیه باید تفسیر شود استخراج مطلب شود هر چیزی ظاهر و باطنی دارد لیکن با دست پر باید به مباحثه و مناظره پرداخت..

2. نباید در مباحثات اسلامی توهین به شخص یا فرقه خاصی شود نفس هر انسانی محترم است چه کافر باشد چه دزد باشد چه قاتل باشد نباید به ایشان توهین کرد ..
اگر گروهی بت پرست هستند ناسزا گفتن به بت های ایشان در جماعت باعث میشود که آنها هم به خدای شما فحش و ناسزا گویند...
اگر می خواهید کسی را تذکیر کنید در خصوصی اینکار را انجام دهید اگر می خواهید کسی را امر به معروف و نهی از منکر کنید در خصوصی انجام دهید دنیای مجازی محل آبرو ریزی و جنگ نیست بنده خدایی در همین سایت گفت اگر دراویش بیایند و اظهار نظر کنند دندان هایشان را می شکنم....مگر اینجا میدان مبارزه است؟ آن موقع که باید مبارزه میکردید و آن موقع که باید امر به معروف ونهی از منکر می کردید نکردید حالا اینجا در دنیای مجازی دل شیر پیدا کردید؟
یه وقت موقع مبارزه هست و شما یک ابراهیم خلیل در راس خود دارید آن وقت میشود موقع تبر به دست گرفتن و مبارزه کردن و بت ها را خرد کردن ولی الان که آن وقت نیست که نه شما ابراهیم خلیل هستید و نه تبر به دست دارید ناچارید با برهان سخن بگویید اگر شما فحش گفتید خوب آنها هم فحش میدهند (که در واقع این مطلب در سوره مبارکه انعام آیه 108 بیان شده است..)
شما به جای اینکه دهان خود را با فوش و لعن محکم کنید بیایید پایگاه کشور و پایگاه دینتان را محکم کنید با فرهنگ...
اگر می خواهید عموم مردم را از فرقه خاصی آگاه کنید و تذکیر دهید لازم نیست که درباره آن فرقه صحبت کنید بلکه فقط کافی است خوب و بد را تعریف کنید شما باید دین حق را تعریف کنید بگذارید مردم خودشان نتیجه گیری کرده و تصمیم بگیرند ما خودمان مضنون را شناسایی میکنیم خودمان به دادگاه میبریم خودمان هم به چوبه دار می آویزیم ! آیا این روش ائمه است؟ اگر پیامبر و ائمه (ع) در مورد دراویش و صوفیه حدیث گفته اند و لعنت کرده اند اولا این احادیث و لعن ها از برای این بوده که این فرقه از ولایت دست کشیده و از خود احکام دینی تراوش میکنند....خوب حالا اگر کسی بیاید از خود در احکام دینی فتوا بدهد آیا ایشان ملعون است؟؟ یا صرفاً باید درویش یا صوفی باشد که مورد لعن باشد؟؟ اگر کسی ذکر حدیث میکند باید تفسیرش را هم بگوید و تفسیر این مطلب این است هر کسی که ولایت را فراموش کند و خود کفا باشد در احکام اگر عالم کامل نباشد ملعون خواهد بود حال چه درویش باشد چه صوفی باشد و چه طلبه باشد و چه یک فرد معمولی هر چه باشد ملعون خواهد بود پس لازم نیست بیایید و دراویش را مورد خطاب قرار دهید بلکه خوب و بد اعمال را باید تعریف کنید ....ثانیاً شما در چه مقامی هستید که برای عموم ذکر حدیث میکنید؟؟؟ اگر ذکر حدیث در مورد احکام اسلامی باشد اشکالی ندارد توسط انسانهای معمولی بیان شود لیکن اگر از اینگونه احادیث که مخاطب خود را لعن و...کرده باشد ذکر آن فقط باید توسط نایب بر حق ائمه و علمای دین باشد... من ندیدم و نمی بینم بزرگی بیاید و درمورد دراویش در عموم صحبت کند الا در خصوصی ... وظیفه شما فقط این است که دین حق و فعل حق را تعریف کنید مردم عاقل هستند خود تصمیم خواهند گرفت..
نام بردن فرقه ها در مجامع عمومی باعث با عظمت نشان دادن آنها میشود شما کاری به کسی نداشته باشید شما فقط دین حق را تعریف کنید..
مانند کوه باشید بزرگ وبا عظمت ولی ساکت و نجیب..
دراویش و صوفیه چرا منحرف هستند؟
زیرا بدون داشتن یک استاد تمام و یک استاد اگاه به دین و اسلام ومعرفت... وارد وادی سیر وسلوک ساختگی و دروغین و غیر واقع شده و برای خود ذکر تجویز میکنند..(البته کاری به دیگر اعتقادات انحرافی آنها ندارم)
کسانی که اهل ذکر هستند به خوبی میدانند که بعد از مدتی برای ذاکر فتوحات حاصل شده و البته در کنار آن هجوم شیاطین هم بیشتر خواهد شد..
این فتوحات حاصل شده اگر زیر نظر یک استاد تمام نباشد ذاکر را به تباهی میکشاند زیرا این فتوحات با وساوس شیاطین همراه است...
آن بنده های خدا به علت جهلشان و به امید اینکه به خدا خواهند رسید وارد این وادی میشوند و پس از مدتی وقتی فتوحات حاصل شد به علت ضعف ایمان مغرور شده و خود را خدا مینامند و در احکام دین و قرآن نظر شخصی میدهند و ولایت را فراموش میکنند .. آقا اینها جاهل هستند نمی دانند خوب و بد را و <لا یکلف الله نفس الا وسعها> اینقدر که شما اینها را مورد لعن قرار میدهید خداوند قرار نداده...
دیگر دوست عزیز و مهربانی در همین سایت گفت:
(((وقتی ائمه و پیامبر یک گروه را لعن می کند دیگر تمام است
مثل یزید مثل بنی امیه مثل کفار مثل منافقین)))
بنده هم عرض کردم این لعن با آن لعن فرق میکند زیرا لعن به یزید و بنی امیه لعن خطاب به خاص است ولعن ائمه به دراویش لعن خطاب به عام است لعن عام یعنی هر کسی صفت دراویش را داشته باشد ملعون است چه درویش باشد چه صوفی و چه طلبه یا انسان معمولی بنده هم گفتم لازم نیست اسمی از کسی ببرید فقط فعل عمل را نهی کنید...
لعن ستمکاران باید بطور کلی باشد و نباید با ذکر نام و بصورت صریح باشد مرحوم کلینی از امام باقر(ع) نقل کرده که فرزندِ یکی از سرانِ شرک، اسلام آورده و در رکاب پیامبر(ص) بود. یکبار ابوبکر در حضور او پدر مشرکش را لعنت کرد که او خشمگین شد و به ابوبکر پاسخی تند داد. در آن هنگام پیامبر(ص) به عنوان یک سیره همیشگی فرمودند: وقتی مشرکان را لعن و بدگویی می کنید بطور کلی سخن بگویید نه بطور خاص (با ذکر نام) که فرزندانشان (که اکنون در شمار مسلمانان هستند) خشمگین شوند ممکن است پدر یا پدر بزرگ یا جد کسی درویش یا صوفی باشد ولی خود این شخص مومن باشد و درویش و صوفی نباشد وقتی که کسی به اجداد این شخص فوش و دشنام بگوید غیرت و تعصب این شخص به اعضای خانواده اش باعث می شود که تند شود و همین باعث تفرقه بین مسلمنان میشود مخلص کلام بنده این است که این نوع امر به معروف و نهی از منکر را که مخاطب خود را ملعون خطاب میکند را فقط باید در خصوصی به افرادی که میشناسیم و مطمئن هستیم تعصبی ندارند در این ضمینه ذکر بکنیم
البته این ِفرَق در این تاریخ هدفشان خدا نیست بلکه ریختن آبروی اسلام است که البته بنده از لحاظ اخلاقی این مورد را متذکر شدم..
نکات در این باب فراوان است لیکن خلاصه نمودم...
موفق باشید
والسلام